اترنت (Ethernet) چیست؟ مزایا و معایب

اترنت یک فناوری سنتی برای اتصال در یک شبکه محلی است، که دستگاه ها را قادر می سازد از طریق یک پروتکل به شبکه وصل شده و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

اترنت تعیین می کند که دستگاه‌های شبکه داده‌ها را به چه صورت قالب بندی کرده و انتقال دهند تا دستگاه‌های دیگر در همان شبکه LAN یا محدوده مشخص شده، بتوانند اطلاعات را شناسایی، دریافت و پردازش نمایند. کابل اترنت سیم کشی فیزیکی و محصور شده‌ای است که داده‌ها روی آن حرکت می‌کنند.

دستگاه‌های متصل که از کابل به جای اتصالات بی سیم برای دسترسی به یک شبکه محلی جغرافیایی استفاده می‌کنند معمولا اترنت را انتخاب می‌کنند. از جمله مواردی که کاربران اداری، گیمرها و سایر کاربران را به استفاده از اترنت تشویق می‌کند قابلیت اطمینان و امنیت بالای آن است.

در مقایسه با فناوری LAN بی سیم (WLAN)، اترنت معمولاً در برابر اختلالات آسیب پذیری کمتری دارد. همچنین می‌تواند نسبت به فناوری بی‌سیم، امنیت و امکان کنترل بیشتری را روی شبکه فراهم کند، چون هر دستگاهی برای اتصال به شبکه باید از کابل استفاده کند و همین موضوع دسترسی‌های افراد غیرمجاز را به اطلاعات شبکه یا ربودن پهنای باند شبکه را پیچیده‌تر می‌کند.

اترنت برای اتصال دستگاه‌ها در یک شبکه استفاده می‌شود و هنوز هم یک ساختار محبوب اتصال شبکه است. سازمان‌ها و ادارات خاص و حساس به دلیل مواردی همچون سرعت، امنیت و قابلیت اطمینان از اترنت استفاده می‌کنند. اترنت در ابتدا به دلیل قیمت ارزان محبوب شد. با پیشرفت فناوری شبکه، توانایی اترنت برای تکامل و ارائه سطوح عملکردی بالاتر، محبوبیت پایدار آن را تضمین کرد. در طول تکامل خود، اترنت سازگاری خود با تکنولوژی‌های قدیمی‌تر را نیز حفظ کرد.

در ادامه مزایا و معایب اترنت را به صورت خلاصه نام می‌بریم:

مزایای اترنت:

• هزینه کم
• سازگاری با تکنولوژی‌های قدیمی‌
• قابلیت اطمینان
• مقاومت بالا در برابر نویز
• سرعت
• امنیت اطلاعات
• کیفیت انتقال اطلاعات

معایب اترنت:

• قابل پیاده سازی تنها در شبکه‌ها کوچک
• جابجایی پذیری محدود
• ایجاد تداخل در صورت استفاده از کابل‌های بلند
• کاهش سرعت در صورت افزایش ترافیک
• گیرندگان، دریافت بسته‌های داده را تایید نمی‌کنند
• عیب یابی در آن کار زمان بری است

شبکه اترنت برحسب سرعتی که در اختیار کاربران می‌گذارد به چهار دسته تقسیم می‌شود:

Fast Ethernet:

همانطور که از نام این شبکه اینترنت برمی‌آید، سرعت انتقال اطلاعات در آن بسیار بالاست. این نوع شبکه امکان انتقال داده‌ها را با سرعت 100 مگابیت بر ثانیه ایجاد می‌کند. این نوع از شبکه اترنت معمولا توسط کابل‌های CAT5 یا کابل‌های چرخشی پیاده‌سازی می‌شود.

Gigabit Ethernet:

اترنت گیگابیتی تا ده برابر سرعت بیشتری نسبت به فست اترنت دارد. سرعت انتقال با استفاده از آن تا 1000 مگابیت بر ثانیه (1 گیگابیت بر ثانیه) می‌رسد. این نوع در واقع نسخه ارتقا یافته همان اترنت سریع (Fast Ethernet) است که به مرور زمان جایگزین آن شد. اترنت گیگابیتی کاربرد زیادی در تماس‌های ویدئویی با CAT۵e و سایر کابل‌های پیشرفته دارد.

Gigabit Ethernet:

این نوع شبکه اترنت از قبلی هم پیشرفته‌تر و پرسرعت‌تر است و سرعت آن تا 10 گیگابیت بر ثانیه برای نقل و انتقال داده‌ها فراهم می‌کند. این نوع توسط کابل‌های CAT۶a و CAT۷ و فیبرهای نوری پشتیبانی می‌شود.

Switch Ethernet:

این نوع اترنت نیاز به یک سوییچ یا هاب برای اتصال دارد اما با کابل‌های معمولی شبکه هم قابل اتصال است. در واقع این نوع شبکه اترنت برای انتقال داده بین دو دستگاه داخل شبکه بدون نیاز به قطع وسایل دیگر استفاده می‌شود.

انواع کابل اترنت

کابل‌های اترنت در دو دسته اصلی تولید می‌شوند کابل اترنت استاندارد که برای شبکه‌های خانگی استفاده می‌شود. از مشخصه‌های این نوع می‌توان به مقاومت بالای آنها در برابر ترک و شکستگی اشاره کرد. نوع دوم اما کابل‌های اترنت Solid هستند که برای سیم‌کشی در کف ساختمان‌ها و دیوارهای اداری برای شبکه‌های اداری مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله ویژگی‌های این کابل می‌توان امنیت بالای آنها در مقابل تداخل‌های الکتریکی را نام برد. این نوع کابل‌ها، مقاومت بالایی در برابر شکستگی و ترک دارند. 

کابل‌های اترنت جزیی از کابل‌های شبکه هستند که انواع مختلفی دارند. هر نوع از آن‌ها بسته به نوع کاربرد، کارایی متفاوتی دارند. در حال حاضر کابل‌های اترنت با کانکتور RJ45 مورد استفاده قرار می‌گیرند. کابل‌های Cat 5، 5e، Cat 6، 6a، Cat 7 و Cat 8 از جمله کابل‌های اترنت موجود هستند که در بین آن‌ها دو کابلی که از استاندارهای Cat 5e و Cat 6 پشتیبانی می‌کنند، بیشترین استفاده را دارند. در مطلب انواع کابل‌ شبکه به صورت کامل انواع مختلف کابل‌های شبکه و کاربرد آن‌ها را شرح دادیم.